زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

بثینه بنت حیان عذری





بثینه بنت حیان عذری، از قبیله قضاعه و از شعرای عصر اموی بود که دلباخته فردی به نام جمیل بن معمر عذری شد. بثینه، بعد از مرگ جمیل مدت زیادی زنده نماند و سرانجام به سال ۸۲ قمری درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



بثینه، دختر حیّان بن ثعلبه عذری از شاخه بنی عُذره از قبیله قضاعه بوده است. او شاعری است که به سبب ماجراهایش با جمیل بن معمر عذری ـ که هر دو از یک قبیله بودند ـ شهرت یافته است.
محل زندگی بنی عذره، در «وادی القری» از توابع مدینه بود که بعدها به نواحی جنوبی شام کوچ کردند. پس از رفتن بنی عذره به شام بود که جمیل، در دوران ولایت عبدالعزیز بن مروان بر مصر، رهسپار آن سامان شد و همان جا نیز درگذشت. بثینه در رثای او اشعاری سرود و خود او پس از مرگ جمیل، مدت زیادی زنده نماند. او سرانجام به سال ۸۲ قمری درگذشت.
[۲] حسّون، محمد، اعلام النساء، ج۱، ص۱۱۰.


۲ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۴۳.    
۲. حسّون، محمد، اعلام النساء، ج۱، ص۱۱۰.
۳. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۸، ص۳۱۶.    
۴. فواز، زینب، الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور، ص۷۹.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۴۹.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.